De Australian labradoodle is bij uitstek geschikt al therapiehond. Doordat ze geselecteerd zijn op karakter en leergierigheid in combinatie met een zeer hoog knuffelgehalte en hun antiallergische vacht. Hieronder leg ik u graag uit wat een therapiehond allemaal geleerd kan worden en waarbij ze hulp kunnen bieden.

Een therapiehond is ook een hond voor bijvoorbeeld autistische mensen en kinderen, om te helpen in het dagelijkse leven. Hij kan ook getraind worden op maat voor gezelschap, sociaal contact en structuur te bevorderen en eenzaamheid te verbreken. Afhankelijk van de taak hebben we nog onderverdelingen zoals bijvoorbeeld de leeshond, die ingezet wordt bij spraakproblemen.

Therapie

  • Het is dus een hond die gecertificeerd is door professionals als therapiehond en die bewust en in een specifiek kader ingezet wordt in een therapeutisch proces. De therapiehond heeft tijdens de sessie fysieke en geestelijke pijnen ervaren en moet rusten en letterlijk alles van zich afschudden of lopen.
  • Een therapiehond is getraind om contact te zoeken met mensen en zich te laten knuffelen en aaien. Ook onhandige of dominante handelingen. De hond niet erg. Hij is bovendien erg gehoorzaam en vertoont geen teken van angst of agressie.
  • Een therapiehond staat onder controle met zowel stem als hand bevelen en is getraind op een positieve manier. Heeft een hoge aaibaarheidsfactor en wordt ook graag geaaid en gaat niet reageren op onverwachte aanrakingen.

De therapiehond bevordert de motivatie om te leren, het helpt bij het overwinnen van angsten en het prikkelt de fantasie. Mensen durven zich meer open te stellen bij de hond omdat ze voelen dat de hond neemt zoals ze zijn. Ze voelen zich ook automatisch aangetrokken en dit haalt hem uit hun eigen situatie of wereldje. Door het contact voelen zich veilig en ontspannen en bijgevolg zal mens zich meer in balans voelen en rustiger worden. Ook in de buitenwereld zullen contacten makkelijker gaan om de mensenrechten meer zelf waardering. Bovendien leert de mens ook zorgzaam te zijn omdat hij voor de hond moet zorgen.

Hulphond of "Assistentiehond" is de algemene overkoepelende term die wordt gehanteerd voor honden die opgeleid zijn om personen met een handicap te assisteren.

Hierin heb je verschillende soorten:

  • Een hulphond is een hond die speciaal opgeleid is voor mensen met een motorische beperking
  • Een signaalhond is een hond die opgeleid is voor de hulp aan auditief gehandicapte mensen.
  • Een geleidehond is een hond opgeleid voor de begeleiding van blinden en mensen met een visuele beperking
  • Een epilepsiehond of meldhond of seizure respons dog is een hond die opgeleid is om mensen met epilepsie bij te staan en alarm te slaan bij een aanval.

Door de hulp van een hulphond wordt de personen een handicap een stukje zelfstandiger. Hij kan zich begeven op plaatsen die voordien voor hem onbereikbaar waren. Anderzijds kan de hond een aantal praktische zaken uitvoeren die het baasje niet meer kan. De hulpfonds zorgt ervoor dat de handicap niet meer het middelpunt is van de belangstelling zodat het makkelijk is om met andere mensen in contact te komen. Wat zeker ook niet onderschat mag worden is dat de gehandicapten nu eindelijk ook zorg kan dragen voor een ander met andere woorden de hond.

De hulphond onderkent een vijftigtal commando's.

Zij kunnen in alle omstandigheden gehoorzamen en kunnen een aantal dingen doen voor de gehandicapte zoals voorwerpen oprapen en brengen, deuren openen en sluiten, in noodgevallen hulp van derden in groepen, de baas vergezellen, enz.

Bij de selectie worden er vooral criteria gehanteerd. Belangrijk is dat de hond daadwerkelijk hulp kan bieden aan een persoon met een handicap en de tweede criteria is dat de gehandicapte zelf voldoende voor zijn hond moet kunnen zorgen. Hij moet duidelijk commando's kunnen geven, de hond te kunnen begrijpen en de hond kunnen borstelen en aaien met minimum één hand.

Een meldhond voelt een aanval aankomen en zal de baas op een of andere manier verwittigen. Het aanvoelen kan niet aangeleerd worden enkel het signaal om te verwittigen leren kan wel. Hij moet bijvoorbeeld ook zijn baas medicatie kunnen brengen, de patiënt begeleiden in gevaarlijke omstandigheden bijvoorbeeld veilig oversteken, derden verwittigen enzovoort.

De Assistentiehond verhoogt de zelfstandigheid heel concreet:

  • Personen met een visuele handicap begeven zich met hun blindengeleidehond vaker (zelfstandig) buitenshuis.
  • Personen met een motorische handicap, epilepsie of een auditieve handicap moeten veel minder een beroep doen op menselijke assistentie in hun dagelijks functioneren. De hond is flexibel: door zijn permanente aanwezigheid is de hulphond overal beschikbaar als hulpmiddel, ook op verplaatsing.
  • De hond is dynamisch: de hond evolueert mee met de gebruiker, hij kan steeds opnieuw bijleren.
  • De hond is niet veroordelend: de hond verwijst door zijn aanwezigheid niet naar de handicap, hij trekt zelfs de aandacht op de mogelijkheden van de gebruiker.
  • De hond heeft een sociale meerwaarde: de hond is een levend gezelschap dat in een aantal gevallen het alleen wonen en het zelfstandig zijn mede mogelijk maakt. Bovendien legt de hond een link tussen de gebruiker en de buitenwereld. Mensen praten makkelijker tegen bijvoorbeeld een rolstoelgebruiker als er een hond naast staat.
  • De hond heeft ook een heilzaam effect: de gebruiker moet zorg dragen voor ‘iemand’ terwijl het meestal andersom is.

Verder vinden we nog de groep "sociale honden" terug.  Deze honden vervullen een belangrijke sociale functie en helpen ze algemeen de integratie in de maatschappij. Deze honden worden ook wel eens knuffel-, aai- of snoezelhonden genoemd.

Deze honden worden getest door gedragstherapeuten op het laten aaien door verschillende mensen, gehoorzaamheid, reactie op beweging en geluid, reacties op aanraking, stressbestendigheid, socialisatie, pijngevoeligheid, enz. Ze dienen goed verzorgd te zijn, goed gesocialiseerd te zijn, niet schrikken weg te zijn, gezond te zijn en ze dienen een stabiel karakter te hebben.

Het contact en het aaien van honden geeft een aantal voordelen:

  • Vele van de mensen hadden vroeger ook een hond dus er is een herkenning.
  • Mensen voelen zich eenzaam en door de aanwezigheid van de hond is de eenzaamheid niet meer zo sterk.
  • De hond geeft een gevoel van thuiskomen.
  • De hond trekt de aandacht want iedereen is geconcentreerd aan het kijken naar het doen en laten van het dier.
  • Mensen kunnen genieten van de individuele aandacht van de hond. Een antwoord in alle basisbehoeften van de mens namelijk het geven en krijgen van liefde en genegenheid. Het is onmogelijk een hulp bij emotionele problemen.
  • Door de hond te willen aaien moeten de patiënten bewegen en gaan ze ook hun grenzen verleggen. De mobiliteit wordt gestimuleerd.
  • Toch nodigt uit tot sociaal contact want ze hebben een onderwerp om over te praten. Het cognitief vermogen wordt gestimuleerd.
  • Hartslag en bloeddruk daalt door de aanwezigheid van het dier.

Er bestaan nog wel meer honden die opgeleid worden om personen met een handicap of aandoening te assisteren (alzheimer, suikerziekte, kanker,  autisme etc).

Mocht u de pup in willen gaan zetten voor therapiehond, dan is dit belanrijk voor ons om te weten. Door de puppytest kunnen we al met 8 weken leeftijd zeggen of er een geschikte pup tussen zit voor dit doel.